|
Winterkefen, ei hardfør ert som kan
både brukast til pryd og nytte.
|
I skrivande stund regnar det, vekslar mellom duskregn og høljregn, eigentleg veldig typisk at det regnar på denne tida av året. Riddarsporene står på birstepunktet til å blomstre, høgreeiste og stranke, men regnet tvingar dei ut av posisjon, men eg bryr meg ikkje, dei ser flotte ut uansett om dei er litt rufsete.
Det er blitt lenge sidan eg har skreve her inne, mest fordi tida ikkje har strukke til. I tilegg så må eg innrømme at hagegleda fikk seg ein knekk i år. Vinteren var hard og brutal, tok knekken på mange planter, planter eg har kjent frå dei var frø, og gitt godt stell til dei vart høge kjemper, som f.eks gjerdesolhatten med sine to meter. Kanskje det mest trasige er alle urtene i urtehagen som ikkje klarte vinteren, t.o.m hardføre planter som oregano og mynter gikk ut. Det blir som å ha mista gode sommargjester, dei som kjem årvisst kvart år, viser seg frå si beste side og ikkje krev så mykje tilbake.
Men eg gir meg ikkje så lett, eg har vestlandsblod i årene og dette har vore gjennom harde vintrar før, her er det berre å brette opp ermene og sjå forandringane som ein ny moglegheit, ein moglegheit til å plante nye spennande planter.
Mykje av våren og forsommaren har gått til sårpleie, opne sår i bed har blitt midlertidig fylt med eittårige sommarplanter i påvente av meir permanente løysingar. Heldigvis sådde eg mange forskjellige spennande stauder i vinter, og desse har no spirt og vil på sikt gi mange nye planter.
Ei stor trøyst er at det har vore godt veksevær så langt i sommar, fin balanse mellom temperatur og fukt har gjeve god vekst for stauder, urter og grønnsaker som byrjar å vise seg frå si beste side.
|
Blomkarse i kålfeltet |
|
Pastinakk som har overvintra, dekorativ og vil gi
frø
|
|
Del av grønnsaksfeltet med fiberduktunnel og telt som
beskyttar bønner og selleri mot kaldt sommarvær |
|
Blå kongo potet og bondebønne |